Üniversiteye hazırlanma sürecinde, kazanır da başlarsam mükemmel bir hayata adım atıcaktım.Tüm o öss stresinden kurtulmanın verdiği rahatlıkla dopdolu bir hayata merhaba diyecek,yapamadığım eksik kalan ne varsa yapıcaktım.Hayallerime merhaba için..
Sınavı geçtik,ancak "kazanmanın" pek de matah birşey olmadığını çok geç olmadan bir derste anladım.O lanetler okuduğumuz sistemin parçası olmuştuk işte.Biz ona uymuştuk ,uyabilenler olarak "kazandım" diyorduk..Sistemi bir kenara atarsak ilk amaç gerçekleşmişti,peki diğerleri?Gitara yazıldım, sonra vazgeçtim.Koca bir seneyi yapacaklarımı listeleyerek tembellikle geçirdim.Yazın bir mağazada satış danışmanlığı yaptım.İndirim zamanıydı ve tabiri caizse kafayı yedim.Ancak hayatı biraz daha iyi kavramaya başladım.2. üniversite yılına girerken komşumuzun aldığı dergide çok sevdiğim bir bilekliği görünce ,takı yapma sanatı ile tanıştım.2. sene fuarlarda hosteslik yaparak bütçeme katkıda bulunarak geçti, bu zaman zarfında takı konusunda kendimi geliştirmeden ufak tefek takılar yapıp hediyeler ederek geçti.
Yapmak istediklerim sayfa sayfa listelenirken gerçekleşememe nedenin uzakta olmadığını farketmem 3. yılda gerçekleşti.Sorun bendeydi çünkü programlı değildim,sorun bendeydi çünkü isteklerime dört elle yapışıp yapmak için yeterince güdülmenmemiştim.Şimdi üniversitedeki en büyük sürprizim olan aynı liseden kopup tamamen tesadüf bir şekilde aynı üniversie ve sıralara düşen dostumla birlikte hayallerimize sıkı sıkı sarıldık.Emek vereceğiz,üreteceğiz,hobilerimizi sistemleştirip,hayallerimizin peşinden gitmeyeceğiz,koşacağız:)
"Gezip gördüğüm yerleri anlatmak istiyorum" adlı hayale hizmet edicek bu blog,belki daha fazlasına(maymun istahım tek bir şeye odaklanmama izin vermez çoğu zaman:))...Hazırlarken büyük keyif alacağım,umarım sizler de okurken keyif alırsınız.